Czy liniatura jest potrzebna? Dziewczynki plotły wianki lub robiły długaśne łańcuchy z łodyżek mleczy. Chłopcy grali w koziki (należało trafić scyzorykiem w kółeczko narysowane na ziemi). Mniej zapracowane niż dziś matki wpuszczały dziewczynki do kuchni, pozwalały kroić szczypiorek czy obierać jabłko.
Kiedy pracowałam w przedszkolu wszystkie dzieci (chłopcy także) robiły mamom w prezencie „serwetki” z włóczki na małych krosienkach. Mnóstwo wycinaliśmy– nożyczki to cudowne narzędzie, które jak mało co usprawnia rączkę. Robiliśmy przeplatanki z pasków papieru. Lepiliśmy dużo z masy solnej. Szyliśmy prostymi ściegami. Przyszywaliśmy guziki. Nawlekaliśmy koraliki.
Już 4-latki dostawały zadania, które doskonaliły precyzję ruchów – wypełnianie kolorem bardzo grubych konturów prostych kształtów albo rysowanie „szczebelków” w płotku na dużym formacie papieru. Pięciolatki podejmowały pierwsze próby pisania liter w szerokich liniaturach. Jednym słowem dziecko rozwijało swoją motorykę i doskonaliło precyzję ruchów.
Przedszkole dziś
A dziś… Obserwuję prace, które robią w przedszkolu moje wnuczęta. Dzieci najczęściej dostają kartki formatu A-4 (błąd, powinny być większe) i woskowe kredki. Nie ma pieniędzy na duże bloki, na krosienka, na koraliki. Nożyczkami operuje się rzadko. O szyciu mowy nie ma – z jakiegoś powodu uważa się, że dziecko MUSI wydłubać sobie oko igłą. Techniki plastyczne są ubogie. Bo grupy są liczne, bo nie ma materiałów, bo… czasem pani się zwyczajnie nie chce.
A w domu? Komputer, odtwarzacz, dziecko z daleka od kuchni, od ciastoliny (brudzi), od modeliny (też brudzi), od farbek (plamią). Co zostaje? Żałosne kolorowanki, które nie wymagają farbek. Należy jedynie przeciągnąć po stronicy pędzelkiem umaczanym w czystej wodzie.
Zeszyt „Pierwsze pisanie” wychodzi naprzeciw nie tylko tym dzieciom, które mają problemy ze wzrokiem i tzw. małą motoryką. Dedykowany jest każdemu małemu dziecku, które chce narysować płotek, kółko, jajeczko czy laseczkę dziadunia. Amen!
O zeszytach „Pierwsze pisanie” – liniatura i kompozycja zeszytu
Zeszyty zostały opracowane z myślą o dzieciach, które zaczynają pisać szlaczki i pierwsze litery, o dzieciach zagrożonych dysgrafią i tych, które mają problemy z widzeniem.
Do najczęściej popełnianych przez dzieci błędów należy:
– „wyjeżdżanie” nad linię lub pod linię zewnętrznych pól pisarskich oraz nieprawidłowa wielkość elementów w polu głównym;
– mylenie pól i pisanie elementów w polu niżej lub wyżej;
– mało precyzyjne odwzorowywanie kształtów, brzydkie, niekaligraficzne pismo gdy pola pisarskie są zbyt wąskie.
Aby ułatwić dzieciom naukę pisania oraz unikania powyższych błędów, w zeszytach „Pierwsze pisanie” zastosowano:
– duże odstępy między liniami, co znakomicie ułatwia pierwsze próby pisania szlaczków i liter, pomaga także dzieciom z zaburzoną motoryką i niedowidzącym;
– zewnętrzne linie, tłoczone i żłobione, co stanowi barierę mechaniczną, niepozwalającą dziecku wykraczać poza nie;
– główne pole pisarskie oznaczone żółtym kolorem, co ułatwia dziecku utrzymanie się we właściwych polach, a także zalecane jest przez okulistów dla dzieci słabowidzących
– cztery linie, których wymaga pisownia polskich liter, stanowiące odrębną całość, co również pozwala piszącemu na utrzymanie się we właściwych liniach.
Zeszyty mają służyć dzieciom, które zaczynają ćwiczyć rączkę i piszą pierwsze szlaczki lub litery. Jest zasada – im młodsze dziecko, tym szersze powinny być linie. Im węższe, tym większej precyzji wymagają od małej, niewprawnej łapki.
Liniatura dla najmłodszych
Dzieci ze słabą motoryką – wadliwe napięcie mięśni, porażenia, zapowiadająca się dysgrafia, a nawet zwykła niechęć do rysowania – w takich zeszytach mieć będą ułatwioną pracę. W tradycyjnych zeszytach z reguły wypadają z jednej „szosy” na sąsiednią , tutaj nie ma jak wypaść bo „szosa” sąsiednia jest oddzielona seledynowym polem.
„Pierwsze pisanie” to zeszyt wydany pod naszym patronatem. Jest nowością na polskim rynku. Każdy zeszyt zawiera:
10 dwustronnych kolorowych arkuszy 3D z liniaturami;
duże odstępy między liniami, co ułatwia pierwsze próby pisania liter i szlaczków;
cztery linie, których wymaga pisownia polskich liter – tworzą one odrębną całość, zapobiegającą wkraczaniu na sąsiednią liniaturę;
zewnętrzne tłoczenia stanowiące mechaniczną barierę ułatwiającą utrzymanie prawidłowej wielkości liter;
odpowiednio dobrane kolory tła i pól pisarskich, które pomagają dziecku utrzymać się w liniach.
Słowniczek:
liniatura – linie, którymi pokryte są arkusze – np. w zeszytach do nauki pisania,
pole pisarskie – „ścieżynka”, pole między dwiema liniami; w polskiej pisowni mamy 3 pola – górne, środkowe (główne) i dolne