Ciąża po poronieniu może się udać!

Wielu rodziców po poronieniu ma ogromne obawy przed kolejną ciążą. „Czy następne dziecko też stracę?”, „Czy jeszcze kiedyś zostanę mamą?” Te pytania padają z ust tysięcy kobiet, którym przyszło doświadczyć poronienia. Otuchy może dodać jednak fakt, że ciąża po poronieniu jak najbardziej może się udać!

Kluczem do osiągnięcia celu, czyli upragnionego macierzyństwa, jest poznanie przyczyny poronienia. Badania, które pomogą ustalić powód zbyt szybkiego zakończenia ciąży warto wykonać już po pierwszym niepowodzeniu.

Badania po poronieniu – na początek genetyczne!

Kobiety po stracie ciąży najczęściej diagnozowane są na obecność nieprawidłowości, których udział w poronieniach jest tak naprawdę niewielki, np. w kierunku zespołu antyfosfolipidowego, zaburzeń hormonalnych czy immunologicznych. Tymczasem za ok. 70% przypadków wszystkich wczesnych poronień odpowiadają zaburzenia genetyczne i to od ich zbadania powinna się zaczynać cała diagnostyka. Za poronieniami najczęściej kryją się aberracje chromosomowe, czyli zmiany w liczbie lub budowie chromosomów dziecka. Powstają one na drodze przypadku – w trakcie tworzenia się komórek rozrodczych lub bezpośrednio po zapłodnieniu. Nie da się ich ani przewidzieć, ani im zapobiec. Tego typu zmiany można jednak wykryć badając materiał z poronienia. Znacznie rzadziej przyczyną straty ciąży jest wada genetyczna występująca u któregoś z rodziców. Z tego też powodu nie powinni oni w żadnym wypadku winić siebie za ciążowe niepowodzenia. Wady obecne u rodziców można stwierdzić badając ich kariotyp.

Dlatego badanie genetycznych przyczyn poronienia powinno uwzględniać właśnie analizę kariotypu. Określi ona liczbę, strukturę i wielkość chromosomów badanej osoby. Innymi słowy ustali, czy jej kariotyp wygląda prawidłowo. Materiał do badania powinien pochodzić od rodziców. Badania kariotypu mogą udzielić odpowiedzi na szereg pytań dotyczących stanu zdrowia rodziców oraz ocenić szansę powodzenia przy kolejnej próbie powiększenia rodziny. Mogą też wyznaczyć kierunek dalszej diagnostyki i najskuteczniejsze metody terapeutyczne, gdy zajdzie potrzeba leczenia takiej pary.

Trombofilia wrodzona – inne genetyczne przyczyny poronienia

Trombofilia wrodzona i wywołujące ją mutacje genetyczne mogą mieć niekorzystny wpływ na przebieg ciąży, jak i zdrowie samej matki. Zmiany w genach protrombiny, MTHFR i czynniku V Leiden podnoszą krzepliwość krwi w jej organizmie, co grozi rozwinięciem się zakrzepicy żył głębokich. Ta z kolei może stać się bezpośrednią przyczyną utraty ciąży. Mutacja genu MTHFR dodatkowo zaburza wchłanianie kwasu foliowego, którego właściwe stężenie jest niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka i utrzymania ciąży.

Trombofilię wrodzoną najlepiej rozpoznać więc zanim w ogóle dojdzie do poczęcia. Jeśli badanie stwierdzi obecność którejś mutacji, kobieta trafia pod troskliwą opiekę lekarzy i bierze leki rozrzedzające krew, a jeśli ma niedobory kwasu foliowego, również specjalne preparaty witaminowe, które pozwolą go uzupełnić.

Badanie materiału z poronienia – wykrywa wady i określa płeć dziecka

Znajomość płci jest z kolei potrzebna, jeśli rodzicom zależy na skorzystaniu z praw przysługujących im po stracie dziecka. Mają oni bowiem m.in. prawo zarejestrować zmarłego potomka w Urzędzie Stanu Cywilnego. Należy im się również 4 000 zł na pokrycie kosztów związanych z jego pogrzebem, a kobiecie 56-dniowy urlop macierzyński.

Mimo poronienia nie trzeba rezygnować z planów o rodzinie!

Ponieważ po poronieniu para ma niemal takie same szanse na dziecko jak przed poronieniem. Myśląc o kolejnej ciąży warto jednak wykonać badania w kierunku genetycznych przyczyn poronień, aby dowiedzieć się co było powodem wcześniejszej straty. Pozwoli to podjąć kroki, dzięki którym spełnienie marzenia o dziecku stanie się jak najbardziej realne.