Gdy wydarzy się najgorsze… poronienie

Rodzice muszą znać płeć dziecka – pomogą w tym badania genetyczne płci po poronieniu

Czasem poronienie następuje tak szybko, że lekarz nie jest w stanie ustalić płci dziecka bez wykonania dodatkowych badań. Tymczasem z formalnego punktu widzenia (i nie tylko) jest to informacja niezwykle ważna. Bez niej szpital może nie wydać rodzicom zgłoszenia urodzenia martwego dziecka oraz karty zgonu – dokumentów wymaganych do rejestracji dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego. Najlepszym wyjściem z tej sytuacji będzie przeprowadzenie badań genetycznych w celu określenia płci dziecka po poronieniu.

Za pomocą badania DNA można też określić, czy przedwczesne zakończenie ciąży miało podłoże genetyczne, czy przyczyny poronienia trzeba szukać gdzie indziej.

Jak wygląda rejestracja dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego?

Dopiero gdy lekarze ustalą płeć dziecka, a rodzice otrzymają komplet dokumentów, wówczas mogą z nimi udać się do Urzędu Stanu Cywilnego i w nim zarejestrować swojego zmarłego potomka. Pracownik Urzędu przygotowuje akt urodzenia dziecka z adnotacją, że urodziło się martwe. Stanowi to jednocześnie akt zgonu.

Rodzice mają prawo do pochowku i zasiłku pogrzebowego

To do rodziców należy decyzja, co zrobią z ciałem zmarłego dziecka – mogą je zostawić w szpitalu lub zorganizować mu pochówek – mają do tego pełne prawo, niezależnie od momentu, w którym doszło do poronienia. Wystarczy, że udadzą się do wybranego domu pogrzebowego i przedstawią uzyskane wcześniej dokumenty. Po pogrzebie zostaje im również wypłacony zasiłek pogrzebowy w wysokości 4 000 złotych.

Kobiecie po poronieniu przysługuje zasiłek i urlop macierzyński

Kobieta, która przeżyła poronienie, ma prawo chcieć odpocząć i zregenerować siły po tym, co ją spotkało. Matce przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w wymiarze 8 tygodni (56 dni). Pracodawca udziela go jej na podstawie aktu urodzenia dziecka. Przez cały okres trwania urlopu kobieta otrzymuje również zasiłek macierzyński.

Rodzice mają prawo do informacji

Kobieta po poronieniu oprócz prawa do intymności, szacunku i fachowej opieki medycznej ma również prawo do informacji. O wszystkich wymienionych wyżej przywilejach powinien poinformować ją szpital, w którym przebywa. Niestety personel medyczny wielu polskich szpitali nie respektuje praw przysługujących kobietom po poronieniach. Niebawem ma się to zmienić, m.in. dzięki nowym standardom przygotowywanym przez Ministerstwo Zdrowia.

Czynniki genetyczne są najczęstszą przyczyną poronień

Czynnikom genetycznym warto poświęcić trochę więcej miejsca, gdyż stanowią one główną przyczynę samoistnych poronień wśród kobiet (ok. 60%). Warto, żeby rodzice mieli o nich świadomość, szczególnie jeśli planują w przyszłości kolejną ciążę. Poronienie jest przeważnie wynikiem nieprawidłowej liczby chromosomów w komórkach. Mowa tu przede wszystkim o trisomiach, które odpowiadają za rozwój takich wad wrodzonych jak zespół Downa czy zespół Patau. Kolejną przyczyną poronień, również o podłożu genetycznym, jest trombofilia wrodzona – jej następstwem może być zakrzepica żylna, nawracające poronienia, zahamowanie wzrostu płodu i wiele innych poważnych zaburzeń.

Dobrą wiadomością dla par pragnących zostać rodzicami jest fakt, że nie wszystkie wady wrodzone mają charakter dziedziczny. Nie wszystkie też przekazuje się potomstwu, a to daje im ogromną szansę na posiadanie zupełnie zdrowych dzieci.

Polecane:

Czy wrodzona trombofilia zagraża twojej ciąży?

Zły wynik badania prenatalnego – co dalej?