Problemy ze snem mogą pojawiać się w każdej chwili. Dla większości rodziców naturalne i możliwe do zaakceptowania jest, że noworodki i młodsze niemowlęta często budzą się w ciągu nocy. Znacznie trudniej jest jednak akceptować i radzić sobie z nocnym budzeniem dziecka w jego późniejszych okresach rozwojowych.
Dlaczego starsze dzieci budzą się w nocy?
Warto pamiętać, że wszelkie zmiany w życiu dziecka lub w życiu rodziny – mogą również wiązać się z nocnym budzeniem. Te zmiany to: : pójście do przedszkola, wyjazd na wakacje, narodziny rodzeństwa. Dziecko może odczuwać większy niepokój i lęk separacyjny, i przywoływać rodzica, żeby się uspokoić. Nocnym budzeniem może też w nocy odreagowywać nowe sytuacje z dnia.
Problemy ze snem – Lęki nocne
Dzieci 2-3-letnie mogą nie w pełni rozróżniać rzeczywistość od fantazji. Mogą przestraszyć się rysunkiem w książeczce, wspomnieniem potwora z bajki, odgłosem z ulicy itd. Nocne budzenie może być konsekwencją snów i koszmarów sennych. Dla dziecka są one niejasne, gdyż trudno mu rozgraniczyć je od rzeczywistości. Pomocne może być – w zależności od poziomu rozwoju języka dziecka porozmawianie o śnie dziecka, nazywanie towarzyszących snu uczuć. Warto pamiętać, że dziecko może też bać się własnych emocji. Przeżywanie złości na brata, mamę, tatę, może być dla niego silnie konfliktowe i nawet przerażające.
Problemy ze snem – Przerażające emocje
4 letniej Zuzi, która oczekiwała na narodziny brata, śniło się regularnie, że jej mama została zaczarowana w potwora, a ona we śnie próbowała jej wyrwać straszne łuski i wielkie zęby. By pomóc mamie stać się znowu sobą. Porozmawianie z Zuzią o tym, że jej realna mama też jest zmieniona np. nie może tyle z nią się bawić, jest grubsza i że może to czasem ją denerwować, a nawet złościć i bardzo by chciała odzyskać taką mamę jaką niedawno jeszcze miała pomogło Zuzi się uspokoić. O zmianach w rodzinie mogła już myśleć, rozmawiać, nie musiały one przybierać formy koszmarów.
Na dobry sen
Nazwanie konfliktowych uczuć dziecka, uspokojenie, że są one naturalne może przynieść dużą ulgę. Pomocna może też być zabawa, w której dziecko odreaguje swoje nocne lęki.
Ograniczenie się do tłumaczenia, że potwory nie istnieją, może w wieku 2-3 lat nie odnieść oczekiwanego skutku. Dla dziecka jego lęk jest prawdziwym uczuciem, a rozdzielenie snu i rzeczywistości – niejasne. Wspólne wypracowanie strategii, jak sobie poradzić z nocnym lękiem – np. poprzez zapalenie latarki, obecność specjalnej zabawki-przytulanki, zakup przytulanki-lampki, powiedzenie specjalnego zaklęcia może przynieść dziecku ulgę.
Na problemy ze snem – Wspólne spanie
Niektórzy rodzice podejmują decyzję o spaniu z dzieckiem lub oczekiwaniu na moment, kiedy dziecko będzie na tyle duże, że samo zdecyduje się wyprowadzić z łóżka rodziców. Warto jednak pamiętać, że spanie razem z rodzicami może mieć różne znaczenie. Zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców w kolejnych momentach rozwoju dziecka.
Dla niektórych rodziców w pierwszych miesiącach życia wspólne spanie może być naturalne lub po prostu wygodne. Jednak w kolejnych latach życia dziecka może być związane z relacją między rodzicami i/lub utrudniać separację dziecka od rodziców, jak i rodziców od dziecka.
Osobne łóżko i możliwość pogodzenia się przez dziecko z tym, że rodziców łączy inna relacja niż dziecko i rodziców jest szczególnie ważne w wieku przedszkolnym. Wtedy dziecko zaczyna wykształcać swoją tożsamość psychoseksualną, identyfikuje się – w zależności od płci, z matką lub ojcem. Spanie w tym okresie z rodzicami lub np. z jednym z rodziców, podczas gdy drugi idzie na noc do pokoju dziecka, może wprowadzać zamieszanie odnośnie granic, rodzinnej hierarchii i w związku z tym również w wewnętrznym świecie dziecka.
Decyzje dotyczące pomagania dziecku w jego nocnych lękach i nauce samodzielnego spania są indywidualną sprawą każdej rodziny. Mogą odzwierciedlać jej postawy wychowawcze, światopogląd. Warto jednak, by pojawiała się u rodziców, między rodzicami i dzieckiem przestrzeń, by myśleć o tym, co nocne przebudzenia, zmiana bądź jej brak odnośnie nawyków spania, oznaczają. Zarówno dla dziecka – w jego momencie rozwojowym, jak i dla rodziców.
Witam, jestem mamą 10-miesięcznej Izabelli która od urodzenia ma problemy ze snem. Na początku były kolki, później zaczęło się ząbkowanie 🙁 a koszmar ze spaniem trwa do dziś. Dziecko moje nie potrafi samo zasnąć, budzi się milion razy w nocy. Karmiona piersią w łóżku u mamy bo już nie mam sił wstawać i lulac całą noc i próbować odkładać do łóżka. Przez pierwsze miesiące walczyłam teraz sił mi brak 🙁 . Córka ma azs od urodzenia i myślę ze świat skóry w nocy również się dokłada do złej sytuacji ze spaniem. Czy jest ktoś kto jest wstanie nam pomoc ! Błagam ! Wariuje ! Pozdrawiam Anna z Gdańska