Czy potrafisz rozpoznawać i nazywać uczucia Twojego dziecka? Czy wiesz, dlaczego tak ważne jest, aby się tego nauczyć?
Znalazłyśmy się ostatnia z córeczką w trudnej sytuacji. Tata Matyldy trafił do szpitala. Nie było to nic bardzo poważnego, ale zniknął z domu, a zniknięcie poprzedzone było kilkudniowym trwaniem w bólu. Wiedziałam, że pobyt w szpitalu jest dobrym wyjściem w tej sytuacji, miałam też poczucie, że mój mąż jest pod dobra opieką i jest bezpieczny. Dla mnie był to w pewnym sensie moment ulgi, dla Matyldy wręcz przeciwnie.
Mam alergię na słowa grzeczny, grzeczna, grzecznie, szczególnie silnie objawia się, gdy dotyczą one dziecka.
Rodzice często mówią, że instrukcję obsługi dziecka powinni byli dostać przy porodzie. Bo przecież wychowanie to nieustanne pytania i wątpliwości. Taką instrukcją może być empatia. Jeśli sięgniemy po jej pokłady w relacji z dzieckiem, wiele rzeczy stanie się prostszych. I nie chodzi tylko o współodczuwanie z maluchem, ale też o otwarcie się na swoje emocje i przeżycia. To kilka drogowskazów, które u nas narodziły się właśnie z empatii.
Egoista, egocentryk, samolub, a może po prostu trzylatek? Jak radzić sobie z "aspołecznymi" postawami dzieci?
Po co dziecku nasza uwaga? Śledzić malucha niczym cień czy zostawić je samemu sobie? Do której opcji jest ci bliżej? Zastanówmy się czy da się znaleźć złoty środek.
