Wspólne spanie

Wspólne spanie rodzi wiele kontrowersji. W mediach i społeczeństwie nadal trwa nagonka na rodziców śpiących z dziećmi. To sprawia, że wielu z nich obawia się o bezpieczeństwo swoich pociech podczas wspólnego snu. Normalne spanie trzeźwych i zdrowych rodziców z dziećmi jest bezpieczne. Do wypadków doprowadzają skrajne fizyczne i psychiczne wycieńczenie organizmu rodziców. Może być ono spowodowane nadużyciami i przemocą w rodzinie. Powodem są także lekarstwa, alkohol, narkotyki, papierosy oraz inne używki rodziców. To one sprawiają, że ich łóżko nie jest bezpiecznym miejscem dla dziecka.

Unikanie tego tematu i niepodejmowanie dyskusji przez służbę zdrowia, poradniki i książki, może świadczyć tylko o tym, iż jest to temat tabu, o którym lepiej nie mówić. Zawsze istnieje ryzyko podduszenia dziecka. Jednakże, doktor McKenna (2009) zauważa, że jest to mało prawdopodobne, jeśli osoba śpiąca z dzieckiem jest zdrowa i świadoma obecności tej małej istoty. Dodatkowo, jak podkreśla Jackson (2012), wiele badań potwierdziło, że nie ma powiązania między śmiercią łóżeczkową a uduszeniem (przez rodzica). Co więcej, przypadki podduszenia występują bardzo sporadycznie w przeciwieństwie do wszechobecnego SIDS (Syndromu Nagłej Śmierci Łóżeczkowej).

Spanie z dzieckiem jest bezpieczne i warto to robić, trzeba tylko dostosować się do podstawowych zasad. W badaniach przeprowadzonych na Alasce w latach 2004-2009, 99% przypadków Nagłej Śmierci Łóżeczkowej, która miała miejsce podczas spania z dzieckiem, była spowodowana co najmniej jednym błędem w zapewnieniu bezpiecznego snu dziecka (Blabey i Gessnerm, 2009).

Jak spać bezpiecznie z dzieckiem w jednym łóżku – wspólne spanie z głową

Aby spać z dzieckiem:

– usuń z łóżka wszelkie zabawki,

– porozmawiaj z partnerem o tym, że dziecko będzie spało z wami. Najlepiej, aby oboje rodzice się zgodzili i czuli wygodnie z podjętą decyzją,

– dziecko musi mieć swobodę ruchu,

– osoby z bardzo dużą nadwagą mogą nie być świadome, gdzie i w jak bliskiej odległości znajduje się dziecko. Jeśli czują się niepewnie w tej kwestii lub nie wyczuwają momentu, kiedy dziecko jest blisko nich, powinny dziecko usypiać przy sobie, ale na innym materacu dostawionym do łóżka rodziców,

– pozbądź się szczelin między ścianą a materacem lub szafką nocną, w której może utknąć maluszek,

– nie używaj żadnych perfum, biżuterii czy też pasków przy piżamie – po prostu użyj zdrowego rozsądku przy ocenianiu zagrożeń dla dziecka,

Ponadto:

– nigdy nie kładź dziecka pomiędzy sobą a partnerem lub starszym dzieckiem. Mężczyźni i dzieci nie posiadają instynktu macierzyńskiego, w związku z czym podczas głębokiego snu mogą udusić dziecko, przygniatając je,

– nie kładź dziecka na brzuszku, zawsze na plecach,

– materac, na którym śpicie, powinien być solidny i w miarę twardy. Czyli wszystkie nowości typu łóżka wodne, materace zapamiętujące kształt, grube i bardzo miękkie kocyki czy puchate pierzyny bądź poduszki nie są dobre dla dziecka. Powinny zniknąć z waszego łóżka na tych kilkanaście miesięcy. Najlepsze są materace z naturalnego lateksu czy też ekologicznej bawełny. Zamiast koców i pierzyn podnieś temperaturę pomieszczenia. Oczywiście bez przesady – 18 stopni do spania nawet w zimie jest wystarczające. Dziecko ubierz troszkę grubiej do spania. Dzieciom śpiącym z rodzicami jest cieplej, ponieważ ich ciało wyzwala na tyle ciepła, żeby ogrzać was dwoje,

– małe dzieci nie mogą spać na poduszce, więc wygospodaruj mu miejsce na materacu bez poduszki,

– jeśli chcesz spać z dzieckiem, ani ty, ani twój partner nie powinien palić papierosów. Badania pokazują, że poziom prolaktyny odpowiadającej za świadomość mamy na potrzeby dziecka, gwałtownie się obniża od nikotyny,

Dodatkowo:

– kiedy ty lub partner bierzesz silne lekarstwa, jesteście chorzy, pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego nie śpij z dzieckiem. Lepiej jest je włożyć do łóżeczka ustawionego przy waszym łóżku,

– nie bierz dziecka do łóżka, jeśli którykolwiek z rodziców jest wycieńczony do momentu, w którym ciężko jest mu zauważyć sygnały wysyłane przez dziecko,

– nic nigdy nie powinno przykrywać głowy, jak i twarzy dziecka,

– NIGDY NIE POZOSTAWIAJ DZIECKA SAMEGO NA KANAPIE BĄDŹ TEŻ W ŁÓŻKU, RÓWNIEŻ NIGDY NIE ŚPIJ RAZEM Z DZIECKIEM NA SOFIE/KANAPIE!

Wykończona fizycznie mama bardzo łatwo może zapaść na niej w bardzo głęboki sen i przez przypadek udusić swoje dziecko. Również dziecko może wpaść w przestrzeń między mamą a kanapą i się udusić,

– najlepiej jak na czas, gdy dziecko jest małe, zrezygnujesz z ramy łóżka i położysz materac na podłodze. Odpadnie stres związany ze spadnięciem z łóżka. Ewentualnie możesz dostawić łóżeczko dziecka (usuń jeden panel i wyreguluj wysokość, tak aby było ono na równi z twoim materacem),

– nigdy nie pozwalaj dziecku spać, jeśli nie ma w pobliżu odpowiedzialnego za jego opiekę rodzica.

Wspólne spanie – na koniec

W wielu tradycyjnych kulturach, łóżko na którym śpi dziecko, znajduje się w pomieszczeniu, gdzie rodzice najczęściej przebywają. Zaś hałas i odgłosy życia domowego nie są obce maleństwu, w końcu przez dziewięć miesięcy, żył otoczony dźwiękiem.

Chcę równocześnie zaznaczyć, że nie nakłaniam żadnego rodzica do danego typu spania. Nie znam okoliczności, w jakich żyją rodzice, a które mogą mieć wpływ na dziecko. To, do czego zachęcam, to podjęcie świadomej decyzji, która będzie dobra dla ciebie i twojej rodziny (McKenna, 2013). Byłoby całkowitą ignorancją potępianie praktyki spania dzieci z rodzicami, kiedy ta sprawdza się u miliardów rodziców na całym świecie (Jackson, 2012).