Zagadnienia ekologiczne stają się powoli nie tylko coraz ważniejsze, ale nabierają znaczenia być albo nie być dla przyszłych pokoleń. Jeżeli dalej będziemy, jako społeczeństwa, działać tak nieracjonalnie i egoistycznie, za kilkadziesiąt lat, nasza planeta będzie w coraz gorszym stanie.
Wycinki lasów powodują wymieranie coraz liczniejszych gatunków zwierząt, a do tego powodują poważne zaburzenia kliamatyczne – potężne i niebezpieczne susze. Z drugiej strony, brak drzew i lasów w okolicach rzek może prowadzić do niebezpiecznych powodzi, ponieważ nic nie zatrzymuje wody w czasie jej podróży przy wystąpieniu z koryta rzeki.
Wymieranie zwierząt stanowi problem dla całego ekosystemu. Wystarczy, że zabraknie jednego gatunku, by wszystko runęło. W przyrodzie istnieją bowiem łańcuchy pokarmowe. Natura tak je zorganizowała, że są bardzo zrównoważone. Jeden gatunek żywi się roślinami i/lub padliną, inny gatunek zjada ten pierwszy, a jeszcze inny, zjada ten drugi. W ten sposób natura reguluje populację zwierząt. Jeżeli przez ludzkie działania zginie jeden z nich z łańcucha pokarmowego – powstanie poważny problem. Zwierzęta żywiące się gatunkiem wymarłym też stopniowo zaczną znikać z powodu braku pożywienia. Natomiast te z niższego poziomu rozmnożą się bez ograniczeń (z powodu braku drapieżnika, który ich populację ograniczał).
Nie tylko wycinka lasów jest szkodliwa. Do tego dochodzi nadmierny konsumpcjonizm i kupowanie rzeczy zupełnie niepotrzebnych, których się nie nosi i nie używa, a tylko zalegają domach, a potem na śmietnikach. Brak segregacji i recyklingu prowadzi do tego, że hałdy śmieci zalegają w lasach i na polanach, gdzie przez setki i tysiące lat będą się rozkładać, zanieczyszczając wodę i glebę. Śmieci w morzach i oceanach przyczyniają się do cierpienia zwierząt wodnych, a zatruwanie rzek powoduje, że my tę truciznę potem spożywamy wraz z rybami czy po prostu wodą.
Wyjaśnienie dzieciom tego nie jest trudne. Ich wrażliwość sprawia, że los planety i jej mieszkańców bardzo szybko trafia im do serca. Znacznie ważniejsze jest to, by wyjaśnić im to w sposób odpowiedni do ich wieku oraz jednocześnie wskazać im możliwe i dostępne dla nich rozwiązania. Dzieci często nie poprzestają na otrzymaniu informacji. Chcą z nią coś zrobić. Chcą działać. Bez konkretnych wskazówek ich działanie może być albo zbyt chaotyczne, albo zbyt radykalne, albo nawet niebezpieczne. Stąd właśnie konieczność wskazania im działań, które coś zmienią i będą odpowiednie dla wieku.
Seria Ocalimy Świat
Z pomocą przychodzi tu seria książek „Ocalimy Świat”. To trzy zbiory opowiadań, które przeznaczone są dla różnych grup wiekowych. „Oddech smoka” jest dla dzieci od siódmego roku życia. „Latający talerz” dla dzieci od dziesiątego roku życia, a starsi, od trzynastego roku życia mogą sięgnąć po „Sieci widmo”.
Oddech smoka
To zbiór opowiadań, w których poruszane są tematy ekologiczne, sposoby reagowania i możliwości zmiany, jakie są dostępne w zasięgu ręki. Historie są krótkie i wydrukowane dużą czcionką. Dzięki temu pojedyncza opowieść nie jest dla dziecka ani zbyt trudna, ani zbyt wymagająca. Nie męczy i łatwo ją przeczytać. Tematy podejmowane są również w sposób dość prosty. Tak, by dziecka nie przestraszyć zbyt mocno, ale też, by nie zbagatelizować tematu.
Całość wzbogacona jest ciekawymi i przyciągającymi uwagę ilustracjami. Historie można czytać razem z dzieckiem lub pozwolić mu na samodzielne ich poznanie, ale warto je później wspólnie przedyskutować.
Latający talerz
To, jak poprzednio, zbiór krótkich opowiadań napisanych dużą czcionką. Te historie są nieco trudniejsze, dostosowane jednak to wieku, dla którego zostały przeznaczone. Dziecko sobie z nimi z powodzeniem poradzi.
Historyjki poruszają temat zagrożeń dla planety i możliwych rozwiązań, ale nie tylko. Pokazują też (bo to dobry moment na to), jak szkodliwe może być działanie pochopne, bez planu i przemyślenia konsekwencji. Każda akcja powinna być dobrze rozważona. Trzeba przewidzieć jej możliwe skutki i tak wszystko przygotować, by ograniczyć straty lub szkody.
Te historie też warto z dzieckiem przemyśleć i przedyskutować. Omówić podejmowane zagadnienia. A jeżeli dziecko chce podjąć działania dostępne w granicach jego możliwości, to rodzice powinni swoją pociechę w tym wspierać.
Sieci widmo
To trzecia książka z serii. Przeznaczona dla starszych dzieci. Te historie są nieco dłuższe, bardziej skomplikowane. Nie są tak jednoznaczne i proste jak wcześniejsze. Tu sytuacje są nieco bardziej złożone.
Każda historia jest jednak bardzo ciekawa i dotyka tematów, które są bardzo bliskie młodym nastolatkom. Wskazywane są możliwości działania i podejmowania aktywności w stylu „zacznij od siebie”. Historie są bardziej wymagające.
Każda z książek jest też wzbogacona informacją o wartościach i ich znaczeniu. Wyróżnione są wartości materialne i niematerialne a omówione głębiej te niematerialne. Dzięki temu dziecko poznaje świat wartości i może nieco się nad nimi pochylić.