Nowakowie – uchylone drzwi

Nowakowie – wydawałoby się, że to zwyczajna, dobrze sytuowana rodzina. On prowadzi rodzinną kancelarię, ona zdecydowała się zająć się domem i dziećmi. Dzieci są dość beztroskie i swobodne. Mają swoje plany, wizje i swoje marzenia. Nie zawsze zgodne z wizjami rodziców. Sami rodzice zaś – od lat razem, od lat w tym samym rytmie życia: dom, rodzina, praca, wakacje.

Do czasu. Do czasu gdy w kancelarii Krzysztofa zostaje zatrudniona nowa prawniczka – Monika. Jest bystra, inteligentna, a do tego niezwykle piękna i uwodzicielska. To połączenie wystarczy, by świat Krzysztofa nagle przestał być stabilny, a jego zachwianie okazało się prostsze, niż wydawało się na początku.

Krzysztof wikła się w romans, a gdy ten wychodzi na jaw, wyprowadza się z domu do Moniki. Wkrótce pojawia się w ich związku dziecko. Dzieci z poprzedniego małżeństwa pozostają w domu, z byłą żoną Krzysztofa, Małgorzatą.

Krzysztof liczy na to, że dzieci z czasem zaakceptują Monikę i zrozumieją jego wybór. Problem w tym, że on sam nie do końca akceptuje wszystkie wybory swoich dzieci, ma wątpliwości, czy dobrze zrobił, odchodząc od żony, a Monika coraz gorzej radzi sobie z zazdrością o poprzednią rodzinę narzeczonego.

Czy uda się utworzyć sprawną i szczerze komunikującą się rodzinę patchworkową? Czy ta dziwna układanka ma szansę zadziałać? Czy dzieci zaakceptują macochę i przyrodnią siostrę? Jak sobie poradzi cała rodzina?

To nie jest książka o zdradzie i niewierności. To książka o trudnych relacjach międzyludzkich. Pozbawiona jest cukru, słodyczy i brokatu, który towarzyszy wielu tego rodzaju relacjom. Pokazuje trud, jaki wiąże się z wahaniem między jedną, a drugą rodziną – choć na pierwszy rzut oka trudno jest tu Krzysztofa żałować. Pokazuje trud, jakim jest ułożenie zdrowej i przyzwoitej relacji z byłym mężem i ojcem, który odszedł do innej kobiety.

Książka pełna jest prawdziwych i szczerych emocji. Prawdy, którą często się pomija i tłumi, bo w „historiach o miłości” jest rysą na „czystym uczuciu”. Każe stawiać pytania i szukać odpowiedzi, które nie są oczywiste. Przedstawienie postaci powoduje, że raz czujemy do nich sympatię, a innym razem szczerze ich nie znosimy – to właśnie powoduje, że zbliża nas do prawdy takiej, jaka ona jest.

Mimo tego, że jest to literatura beletrystyczna, to stanowi świetne studium emocji, przeżyć i doświadczeń. Pokazuje, jak doświadczenia wpływają na postawy i zachowania. Jak wiele czynników wpływa na to, jak się człowiek zachowuje w danym momencie i jak trudno jest czasem w relacjach z najbliższymi – jak wiele pracy te relacje wymagają.

Książka została napisana przez Barbarę Sęk. Ukazała się nakładem wydawnictwa Jaguar.