Kim jest mały muzyk? Osób dorosłych czynnie interesujących się muzyką i ją uprawiających jest niewiele. Natomiast w dzieciństwie wszystkie dzieci wykazują wrażliwość na rytm i melodię. Skąd ta różnica? Dorośli pasjonaci muzyki to osoby uzdolnione w tym zakresie. Natomiast wszystkie dzieci korzystają z niej w celach stymulowania swojego rozwoju. Wczesne doświadczenia muzyczne służą rozwijaniu analizy słuchowej, wrażliwości na rytm i melodię, co przygotowuje do rozwoju mowy.
Rozwój słuchu harmonicznego będącego podstawą pełnego odbierania muzyki następuje najpóźniej i występują tu duże różnice indywidualne wyróżniające spośród przeciętności ludzi utalentowanych muzycznie. Oczywiście osoba z wrodzonym talentem muzycznym też potrzebuje wczesnych doświadczeń w postaci słuchania prostych dźwięków i melodii, poruszania się w rytm muzyki, klaskania do taktu.
Pierwszy systematyczny kontakt ze stymulacją rozwoju poprzez muzykę mają najczęściej dzieci podczas zajęć rytmicznych.
Mały muzyk – rytmika
Rytmika, czyli wyrażanie muzyki ruchem, zakłada ścisły związek muzyki i ruchu. Muzyka staje się bodźcem do ruchu, jego inspiracją. Natomiast ruch jest następstwem muzyki i wywoływanego nią stanu emocjonalnego. Zajęcia te służą nie tylko umuzykalnieniu dziecka.
Tym maluchom, które mają inne predyspozycje i zainteresowania zajęcia te również pomogą w rozwoju ruchowym. W związku z tym, że na wczesnym etapie rozwój poznawczy jest ściśle powiązany z ruchowym i określany jako psychoruchowy, ruch stymulowany muzyką pośrednio wpływa też na rozwój umysłowy.
Poprzez ćwiczenie reakcji ruchowej na bodziec dźwiękowy rozwija koordynację słuchowo-ruchową. Jeśli dziecko określone ruchy śledzi wzrokiem, np. podąża wzrokiem za ruchem ręki zakres koordynacji będzie jeszcze większy (koordynacja słuchowo-wzrokowo-ruchowa). Rytmika jest oczywiście również elementem wychowania muzycznego. Zapoznaje z cechami dźwięków: ich wysokością i czasem trwania. Uczy precyzyjnego odtwarzania rytmu, poczucia tempa, metrum. Zaczynając od uwrażliwienia na rytm doprowadza do lepszego rozumienia i odczuwania całości dzieła muzycznego. Zajęcia te to pierwszy – a dla niektórych dzieci jedyny – moment nauki gry na prostych instrumentach oraz poczucia zadowolenia z osiąganych rezultatów (nawet, jeśli dla dorosłych to tylko kakofonia przypadkowych dźwięków).
Z edukacji takiej skorzystają wszystkie dzieci, a te które są utalentowane muzycznie mogą na tych zajęciach objawić swój talent i zainspirować ich rodziców do inwestowania w systematyczną edukację muzyczną.
Rozwijanie poczucia rytmu, poczucia świadomego ruchu oparte jest na ruchu naturalnym. Ważnym elementem metody jest też improwizacja. Wiąże się również z wywoływaniem pogodnego nastroju, relaksem i rozluźnieniem. Wszystko to czyni metodę adekwatną i korzystną dla dzieci, które tak cenią sobie niezależność oraz potrzebują swobody i radości.
-
By: Justyna Korzeniewska
Dr nauk humanistycznych – psycholog. Swoje doświadczenia zawodowe zdobywa i wykorzystuje w pracy w Instytucie Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Kwalifikacje profesjonalne podnosiła również na rocznym stażu w Bostonie, w Stanach Zjednoczonych. Szczególnie interesuje się psychologią zdrowia, funkcjonowaniem mózgu i możliwościami stymulowania rozwoju dzieci zdrowych oraz chorych i niepełnosprawnych. Zainteresowania te znajdują odzwierciedlenie w prowadzonych badaniach naukowych i profesjonalnych publikacjach. Ciepłe i pełne szacunku podejście do dzieci stara się propagować poprzez artykuły prasowe adresowane do rodziców, np. w „Twoim Maluszku” oraz występując jako ekspert w programach telewizyjnych, m.in. w „Wielkim Świecie Małych Odkrywców” (TVP) i „Zaklinaczu Dzieci” (TVN). Jest autorką książki „Rozmowy z dzieckiem. Proste odpowiedzi na trudne pytania”, która jest efektem wielu spotkań z dziećmi i zmagań z ich ciekawymi pytaniami. Współautorka książki i płyty „Mamo tato co ty na to? O opiece, pielęgnacji i rozwoju Waszego maleństwa”. Zawodowe i prywatne kontakty z dziećmi ugruntowały w niej przekonanie, że troska o ich prawidłowy rozwój to najlepsza inwestycja w przyszłość, a jednocześnie ubogacające doświadczenie dla dorosłych. Dzieciom zawdzięcza stałą ciekawość świata, pragnienie poznawania ludzi i odkrywania nowych form aktywności.
-
-
A co to? A dlaczego? Pierwszy i drugi wiek pytań
Rysowanie – zabawa czy nauka
Zabawa – przyjemność czy trud dziecka?
NIE sprzątaniu zabawek
Konflikty między rodzeństwem
Zobacz wszystkie artykuły tego autora
