Rodzic miałby wtedy więcej czasu dla siebie i mógłby skupić się na swoich uczuciach i potrzebach. Jego wewnętrzne baterie naładowane na zielono, dawałyby energię na gorsze momenty, rutynę czy znudzenia. Dzięki temu rodzic mógłby z ciekawością i uważnością patrzeć na swoje dziecko, jego uczucia i potrzeby.
Któż z nas nie chciałaby mieć takiej czarodziejskiej różdżki? Niestety ona nie istnieje i w związku z tym musimy radzić sobie inaczej. Proponujemy zatem praktykę opartą na własnym doświadczeniu, a także na doświadczeniu rodziców, z którymi pracujemy na warsztatach czy sesjach indywidualnych dotyczących tego, co daje łatwość i lekkość w byciu rodzicem na co dzień, w tych trudniejszych i nieco mniej trudnych sytuacjach. Różne mogą być fundamenty relacji rodzic-dziecko i dlatego poniżej zaprezentowane sąćwiczenia, które mogą cię wesprzeć drogi rodzicu w budowaniu takiej relacji z dzieckiem, na jakiej ci zależy. Być może zależy ci na relacji świadomej, a może zależy ci, by działać w zgodzie ze sobą i w oparciu o twoje kluczowe wartości. Jako pomoc w budowaniu relacji rodzic-dziecko proponujemy empatię zarówno dla siebie, jak i dla swojego dziecka.
Empatię można wyćwiczyć i dlatego by wesprzeć czytelników dzienicyrodzica.pl, proponujemy krótką, lecz w naszym przekonaniu skuteczną, codzienną praktykę empatii:
Ćwiczenie:
Przygotuj zeszyt i coś do pisania. Przez kilka najbliższych dni (my proponujemy 3 najbliższe tygodnie, czyli 21 dni, by zacząć budować nowy nawyk) znajdź w ciągu dnia 5 spokojnych minut i każdego dnia powtarzaj te same czynności. Twoje zadanie polegać będzie na zapisaniu na kartce następujących rzeczy:
- Dzień i numer dnia.
- Następnie wybierz z danego dnia jedną sytuację, której chciałabyś lub chciałabyś się przyjrzeć.
- Rozpisz ją w postaci 4 kroków.
Przykładowy schemat notatek:
Dzień 17
Obserwacja: Córka wróciła ze spaceru. Płakała. Pokrzykiwała. Trudno było nawiązać porozumienie.
Moje uczucia, jako mamy: rozdrażnienie, niepewność, smutek.
Moje potrzeby, jako mamy: współpraca, jasność sytuacji, łatwość.
Możliwe uczucia mojego dziecka: rozdrażnienie, złość, zmęczenie.
Możliwe potrzeby mojego dziecka: odpoczynek, wyciszenie, bliskość.
Refleksje i nauki z tej sytuacji: Chcę zadbać o regularne drzemki mojej córki. Mam też prośbę do siebie, by w chwilach jej rozdrażnia bardziej skupić się na bliskości, nazywaniu tego, co się z nią dzieje, albo wspieraniu jej w tym, co trudne, zamiast przekonywać, że nie ma powodu, by tak się zachowywać.
Czym są cztery kroki w Porozumieniu bez Przemocy?
Cztery kroki, to sposób budowania kontaktu ze sobą i drugim człowiekiem poprzez nazywanie tego, co obecne i żywe, bez oceniania, wartościowania i krytyki. Taki sposób analizy sytuacji pozwala nam pozostać obiektywnym w swoim patrzeniu na rzeczywistość, a jednocześnie budować porozumienie i dawać zrozumienie drugiej osobie.
Krok pierwszy: OBSERWACJA, czyli analiza sytuacji w odniesieniu do faktów i rzeczywistości, bez jej oceniania, wartościowania czy nadawania jej własnych znaczeń.
Krok drugi: nazwanie UCZUĆ, których doświadczam ja czy druga osoba, pod wpływem tego, co widzę.
Krok trzeci: nazwanie POTRZEB, które rodzą się u mnie lub drugiego człowieka, pod wpływem emocji, jakie doświadcza. Tu pomocne jest zdanie: Czuję …, bo potrzebuję …
Krok czwarty: PROŚBY do siebie lub do drugiej osoby, które pozwolą uwzględnić potrzeby obecnych osób.
Dlaczego warto praktykować empatię?
Zachęcamy do codziennej praktyki, ponieważ dzięki temu, że robimy coś dla siebie, potrafimy spojrzeć inaczej na zachowania dzieci. Uczymy się „czytać” potrzeby dziecka, z nieraz dla nas trudnego zachowania. Okazuje się wówczas, że marzenia o różdżce ulatują, bo rodzic nabiera siły i ładuje wewnętrzne baterie poprzez kontakt ze sobą i swoim dzieckiem. Trudne zachowania wtedy nie wyczerpują, bo rodzic potrafi spojrzeć na nie z dystansem i zrozumieniem. Wsłuchując się w siebie, rodzic robi miejsce wewnątrz siebie na przyjęcie z akceptacją tego, co żywe u dziecka.
Polecamy:
Przeczytaj o artykuł o Rodzicielstwie Bliskości.
Zastanawiasz się, jak komunikować się bez przemocy, osądów, ocen, krzyku? Przeczytaj koniecznie artykuł o Porozumieniu bez Przemocy, czyli Krótka relacja o języku serca.
-
By: Joanna Berendt Aneta Ryfczynska
Joanna (trener, akredytowany coach ICF, mediator, pisarka) oraz Aneta (trener, projektantka mody, pisarka) – połączyła je pasja do Porozumienia bez Przemocy oraz zainteresowanie człowiekiem, jego rozwojem, odkrywanie potencjału i dostrzeganie wewnętrznego piękna. Obie są mamami. To dzieci zainspirowały je do pisania bajek prosto z serca. Chcą szerzyć empatyczną komunikację, ponieważ wierzą, że dzięki otwartym sercom (tym małym i dużym) możliwe jest kreowanie dobrego świata dla dorosłych i dla dzieci. Zależy im na wspieraniu komunikacji opartej na wzajemnym szacunku, zaufaniu i ciekawości drugim człowiekiem. Prowadzą blog Przyjaciele Żyrafy, piszą bajki i artykułu o empatycznej komunikacji oraz prowadzą zajęcia dla dzieci i warsztaty dla rodziców. W szkołach i przedszkolach prowadzą zajęcia dla dzieci oparte na empatycznych bajkach, podczas których zachęcają do otwartych i ciekawych rozmów o uczuciach, potrzebach i wartościach. Wspólnie wydały bajki dla dzieci inspirowane Porozumieniem bez Przemocy – „Przyjaciele żyrafy. Bajki o empatii”, dostępne w księgarniach internetowych i na stronie wydawnictwa cojanato.
-
-
