Czterdziesty pierwszy tydzień. Po terminie

Przypominamy, że nie jest to jeszcze ciąża przenoszona. Ciąża przenoszona to taka, która trwa ponad 42 tygodnie. W okresie tym borykamy się z kilkoma zagadnieniami. Zwykle kobiety w ciąży niepokoją się faktem, że termin już minął, a tu nic się nie dzieje. Należy więc wyjaśnić, że to, co Cię spotyka, należy do szeroko pojętej fizjologii ciąży. I w niczym nie jest to sytuacja patologiczna.

Jest to również okres ciąży, gdy nieco wzrasta ryzyko powikłań, w związku z tym konieczne jest podjęcie działań polegających na monitorowaniu stanu matki i dziecka.

Zazwyczaj działania te polegają na włączeniu monitorowania kardiotokograficznego. Jest to rejestrowanie czynności serca płodu i czynności skurczowej macicy w określonym czasie w badaniu KTG). Do tego dochodzi wykonywanie badań USG z oceną tzw. profilu biofizycznego. Jest to ocena kilku parametrów dobrostanu dziecka. Analizuje się ilość płynu owodniowego, napięcie mięśniowe dziecka, ruchy dziecka i ruchy oddechowe dziecka. Do tego bada się przepływ krwi w tętnicy pępowinowej, w tętnicy środkowej mózgu oraz w żyle pępowinowej. Badania te mają na celu wykluczenie nieprawidłowości lub podjęcie decyzji o indukcji porodu, lub o innym sposobie ukończenia ciąży.

Warto pamiętać, że w tym czasie należy brać pod rozwagę wszelkie niepokoje mamy. Nie dotyczy to jedynie kwestii obserwacji ruchów dziecka. Pogorszenie samopoczucia, wystąpienie nowych objawów, nasilenie dotychczasowych (jak np. obrzęki) stanowią wystarczającą przyczynę do odwiedzenia lekarza. Zresztą nie bez powodu obserwacja po terminie ciąży odbywa się według stosunkowo gęstego harmonogramu (wizyty zazwyczaj co maksymalnie 2-3 dni).

W pełni dojrzałe dziecko przybiera na wadze, osiągając masę około 3400-3500 gramów. Matka czuje ruchy dziecka jako suwanie lub ocieranie się o macicę. W jej brzuchu nie zostało już zbyt wiele miejsca.