Czarci ogród

Czarci ogród to druga część sagi rodu Tyszkowskich. Tym razem opowiedziana jest ona z perspektywy Antoniego Tyszkowskiego – szlachcia o bardzo prostackim zachowaniu i dość trudnym charakterze.

W pierwszej części do dworu w Jamnej przyjeżdża Katja, aptekarka i znachorka. Sprowadza ją młodszy brat Toniego, Seppek. Seppek jest zupełnie inny. Szanuje ludzi bez względu na ich pochodzenie czy stan społeczny. Jest blisko ludu i swoich włościan. Nawet bardzo blisko.

Z takim samym szacunkiem traktuje Katie.

Toni jest jego przeciwieństwem. Gardzi ludźmi niższego stanu i nie potrafi się z nimi normalnie komunikować.

Gdy jego serce zaczyna bić szybciej dla Katji jest rozdarty. Z jednej strony chce się do niej zbliżyć, chce, by go szanowała i obdarzała uczuciem, a z drugiej gardzi sam sobą, że jego uczuciami zawładnęła uboga dziewka z ludu.

Z końcem pierwszego tomu Katja wraca do dworu w Birczy, gdzie pierwotnie mieszkała i skąd została „wypożyczona”.

Toni wymyśla różne preteksty, by sprowadzić Katję znowu do Jamnej. Nie wie jednak, że jego uczucie zostało zdemaskowane przez panienkę Augustę z Birczy, która Toniego darzyła głębszym uczuciem (lub może raczej planami matrymonialnymi). Ta z zazdrości postanowiła zemścić się na Katji, jednocześnie tak, by zabolało to również Toniego (ale to już trzeba przeczytać 😉 )

Umieściła ją w maleńkiej izdebce na strychu bez opału i czystej pościeli. Zabroniła służbie we dworze się z nią kontaktować i strasznie się nad nią znęcała.

Pomocą służył jej brat – raczej mało bystry, który zaczął interesować się okultyzmem. Wspólnie z kuzynem cała trójka (Augusta, Innocenty i kuzyn) postanowiła sprowadzić złego ducha za pośrednictwem Katji, którą oskarżyli o bycie czarownicą.

W czasie jednego z seansów do Birczy przyjeżdża Toni i ratuje Katję.

Tak rozpoczyna się kolejny etap pobytu Katji w Jamnej.

Jak potoczą się ich losy? Czy agresywny, rozpijaczony i bezczelny szlachcic zdoła zmiękczyć serce dumnej, upartej i niechętnej mu Katji? Czy znajdą wspólną nić porozumienia?

Kolejny tom sagi czyta się z taką samą przyjemnością, jak pierwszy 🙂 W tle pojawiają się modne w epoce rozrywki, jak właśnie okultyzm, straszne praktyki kobiet i uprowadzanie dzieci.

Opowieść jest barwna, jak sama epoka. Wiele w niej zwrotów akcji, a Toni musi się zmierzyć z silnymi dla siebie emocjami. Jest okrutny dla poddanych, nie chce okazać im ani sympatii, ani szacunku – zresztą wydaje się, że nawet nie ma dla nich ani sympatii, ani szacunku. Walczy przede wszystkim sam ze sobą, a jego twardy charakter zostaje wystawiony na ciężką próbę. Czy się złamie? Czy zmięknie? Czy Katja, którą kochają wszyscy we dworze, rozpuści ten sopel lodu w sercu Toniego i swoim? Czy spojrzy życzliwszym okiem na szlachcica?

Nie zdradzę 😉

Dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za przesłanie drugiej części aptekarki i z niecierpliwością czekam na kolejne odsłony tej historii.