Twoje dziecko nie czuje się dobrze po pieczywie czy makaronie, więc podejrzewasz u niego alergię na zboża? Być może już ogranicza z tego powodu gluten? Warto sprawdzić, czy to nie celiakia – trwała nietolerancja glutenu, przy której ten składnik trzeba wyeliminować całkowicie. W przeciwnym razie może dojść do zniszczenia jelit, niedoborów i niedożywienia organizmu.
Alergia i trwała nietolerancja glutenu – czym się różnią?
Trwała nietolerancja glutenu – celiakia – jest chorobą, która ma podłoże genetyczne. To oznacza, że można zachorować tylko wtedy, gdy obecne są określone geny. Polega na nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego na gluten – tworzone są przeciwciała przeciwko kosmkom jelitowym (odpowiedzialnym za wchłanianie składników odżywczych), co powoduje niedobory i niedożywienie.
Co ważne, z celiakii nie da się wyrosnąć, nie można jej wyleczyć. Konieczne jest przestrzeganie ścisłej diety bezglutenowej przez całe życie.
Alergia nie jest związana z genami, a ponadto – może samoistnie ustąpić. W jej przebiegu nie dochodzi również do wyniszczenia jelit.
Objawy celiakii u dziecka – na co zwrócić uwagę?
U najmłodszych dzieci celiakii mogą towarzyszyć problemy z układem pokarmowym (biegunki, wzdęcia, wymioty), a dodatkowo również niska waga, opóźnienie rozwoju (np. mowy), skłonność do częstych infekcji czy anemia. Dzieci powyżej 2. roku życia mogą dodatkowo rosnąć wolniej od swoich rówieśników, mieć problemy z nauką i koncentracją. Często pojawiają się też problemy skórne, afty czy zajady.
Twoje dziecko cierpi z powodu tego typu kłopotów po spożyciu zbóż, szczególnie pszenicy? Warto sprawdzić, czy to alergia, czy może celiakia – to pozwoli dobrać odpowiednie leczenie i zadbać o jego zdrowie. Nieleczona celiakia może w przyszłości spowodować m.in. problemy z płodnością, osteoporozę, depresję czy nawet nowotwór!
Badanie genetyczne – wiarygodne nawet przy ograniczeniu glutenu
Badanie krwi w kierunku przeciwciał nie zawsze będzie wiarygodne – szczególnie u osób będących już na diecie bezglutenowej. Badanie DNA polega natomiast na analizie genów, które są niezmienne. Na jego wynik nie mają więc wpływu czynniki zewnętrzne, takie jak wiek, stan zdrowia czy nawet spożywanie glutenu.
Dzięki niemu możesz sprawdzić, czy u Twojego dziecka obecne są geny odpowiedzialne za celiakię. Jeśli nie – celiakię można wykluczyć. A jeśli tak? Wówczas wykonuje się dalsze badania (krwi, biopsję jelita), sprawdzające aktywność choroby. Celiakia może uaktywnić się w każdym momencie życia, dlatego przy obecności genów najlepiej co jakiś czas kontrolować poziom przeciwciał.
Tak naprawdę gluten najlepiej wyeliminować dopiero po postawieniu diagnozy i konsultacji z dietetykiem – mając pewność, czy konieczna jest ścisła dieta bezglutenowa i czy dziecko powinno być na niej do końca życia.
Autor: Agnieszka Łapajska, testDNA, www.testdna.pl
Zdjęcie: © Sergii Vorobiov/ 123rf.com